الشاعران المتصوفان - سعدي الشيرازي و العبيدي

Annotasiya

Убайдий ва Шайх Саъдий — ўз замонасининг йирик мутасаввиф шоирлари ва мутафаккирларидир. Уларнинг ижодий мероси Шарқ адабиётининг классик намояндалари сифатида ўрганилиши керак. Убайдий, Форс, Араб ва Турк тилидаги анъаналарнинг давомчиси сифатида адабиётга катта ҳисса қўшган. Саъдий Шерозий эса ўзининг “Гулистон” ва “Бўстон” асарлари орқали ўша даврнинг ахлоқий ва маънавий қоидаларини ўргатган.

Саъдий ўзининг кенг билимлари, фалсафий қарашлари, ва инсоният ҳақидаги чуқур фикрлари билан танилган. Унинг асарларида инсонпарварлик, иймон, меҳнат ва сабрнинг аҳамияти кенг ёритилган. Саъдий ва Убайдий, ўзларининг шеърий асарлари орқали, ўз замоналарида юзага келган нохуш ҳолатларга қарши курашишди. Уларнинг асарлари ҳозирги кунгача ўқилиши ва ўрганилиши керак бўлган бебаҳо меросдир.